Orthosystemische therapie is een combinatie van inzichten, technieken en filosofie uit de Osteopathie en de Fysiotherapie.

 

De basisvisie is “losmaken van wat vast zit”, waarna de client direct zelf verder kan oefenen om de eigen bewegingsmogelijkheden te behouden of te vergroten. Het losmaken betreft o.a. bindweefsel, spier en kapsel/ band structuren van het lichaam. Oftewel losmaken van weefsels waar verklevingen in zijn ontstaan.

 

Verklevingen kunnen ontstaan door letsel. Dit kan heel simpel ontstaan. Bijvoorbeeld na stoten of verstappen. Echter ook irritatie door klachten van bijvoorbeeld het spijsverteringsstelsel of de longen kunnen zorgen voor weefselverklevingen. Bedenk hierbij dat in ons lichaam veel structuren tegen elkaar aan komen. Letsel betreft dus niet alleen gewrichten of banden, bekend van de verzwikking of verstuiking, maar ook orgaan tegen bindweefsel, orgaan tegen orgaan, bindweefsel tegen bot, etc.

 

Iedere verkleving vormt een beperking ten opzichte van “normaal kunnen bewegen”. Vaak weet het lichaam dit zelf te repareren. Bij een opstapeling van vele letsels, of na langdurige beperking of inactiviteit heeft het lichaam hulp nodig om los te gaan komen.

 

Orthos betekent “recht” en systemisch “de samenhang/ structuur”. De orthosystemische therapeut helpt het lichaam weer in een gezonde en zo normaal mogelijke positie te komen. Zie het als “uitlijnen en balanceren” van het lichaam naar een situatie die voor de client zo optimaal mogelijk is. Uiteraard iedereen op eigen niveau. Immers hoe groot zijn inmiddels de letsels (stapeling), hoe lang heeft deze situatie bestaan en hoe goed is het lichaam (nog) in staat om te regenereren en herstellen.

 

Om dit bereiken maakt de orthosystemische therapeut gebruik van o.a. manuele technieken (met de handen). Zoals rekkingen en (zachte) mobilisaties. Daarnaast balans-, ademhalings-, rek- en strek oefeningen en instructies.

 

Uiteraard is hierbij voorlichting en coaching een onderdeel. Immers “het geheel is meer dan de som der delen” (holisme). De orthosystemische therapie gaat uit van holisme en “positieve gezondheid” (wat kan ik nog wel? I.p.v. wat kan ik niet meer?).

 

Uiteindelijk schept de orthosystemische therapeut de voorwaarden en neemt de client de eigen regie over hoe dit in te passen voor zichzelf.

 

Omdat het lichaam meer dan men vaak denkt in staat is tot (deel)herstel, wordt tussen de behandelsessies ruim de tijd genomen. Immers het lichaam heeft tijd nodig om terug te keren naar een betere situatie. Het gaat zich als het ware “uitlijnen” naar de nieuw ontvangen input. Wat hier overigens bij helpt is dat het lichaam zich doorgaans goed herinnert “hoe het hoorde te zijn”. In principe wil het ook naar die situatie terugkeren. Dit noemen we herstel, eenvoudiger kan het niet.

 

Orthosystemische therapie start altijd met een grondige anamnese (interview/ vraaggesprek), daarna een lichamelijk onderzoek, conclusie, voorstel behandelplan en bij akkoord door de client de behandeling (en).

 

Let op: binnen de orthosystemische therapie wordt het lichaam door de therapeut aangeraakt. Om weefsels goed te kunnen behandelen zal de client zich doorgaans ten dele uit dienen te kleden. Hand huid contact is immers onontbeerlijk om tot slagingsniveau te komen. Zowel voor onderzoek als behandeling.

 

Daarnaast kunnen bepaalde handgrepen, behandeltechnieken en oefeningen als belastend en/ of pijnlijk worden ervaren. Uiteraard is dit onderwerp van het gesprek tussen client en de orthosystemische therapeut.

 

Waarom de combinatie osteopathie en fysiotherapie?

Omdat de osteopathie voornamelijk mobiliseert en minder nadruk legt op oefenen. Terwijl de moderne fysiotherapie de nadruk vooral op bewegen en oefenen legt. Om tot balans te komen zijn echter beide zaken van belang.